Imao sam šesnaest godina kada sam otkrio književnost Hajnriha Bela. Mislim da neću nimalo preterati ako napišem da to pamtim kao eksplozivno, gotovo epifanijsko iskustvo. U to vreme, danas tako davne godine 1981, u porodičnoj je biblioteci već nekoliko godina stajalo netaknuto izdanje Belovog prvog romana "Gde si bio, Adame?".
Predgovor reizdanju romana "Gde si bio, Adame?" sadrži presek glavnih tokova i odlika književnosti Hajnriha Bela, kao i njegovog aktivizma i društvene angažovanosti.
"Književna veličina i značaj Hajnriha Bela su nesporni, ali se aktuelnost njegovog dela, koje se smatra istorijski prevaziđenim, manje ili više dovodi u pitanje. Ili se ignoriše ili ne primećuje".
"Postoje kritičari koji Belova dela smatraju istorijski prevaziđenim. Ja mislim da neki od njih njegova dela smatraju istorijski prevaziđenim sasvim sigurno zato što Bela nepotrebno svode na hroničara Savezne Republike Nemačke u periodu između 1947. i 1985".
Ova onlajn publikacija je rezultat projekta HB101 – Čovek s noževima, kojim je Fondacija „Hajnrih Bel“ u saradnji s udruženjem KROKODIL i Gete institutom, obeležila 101. godišnjicu rođenja slavnog pisca čije ime nosi.
U mozaiku crnogorskih visokoobrazovnih ustanova, koje ne prednjače niti u jednom od segmenata savremenog obrazovanja, (ne)transparentnost je jedna od oblasti koja izaziva dodatnu zabrinutost, a posebno imajući u vidu da je tendencija „podizanja zidova“ oko univerziteta sve uočljivija. Do sada u Crnoj Gori nijesu rađena istraživanja transparentnosti viskoobrazovnih ustanova koja bi na osnovu jasno određenih indikatora ukazala na odnos ovih ustanova prema otvorenosti, ali i na stepen dostupnosti podataka na njihovim websajtovima, kao ključnim izvorima informacija. Stoga se ovim istraživanjem, istovremeno, teži dati trenutni presjek stanja u dijelu dostupnosti informacija na njihovim sajtovima i obezbijediti polazni materijal za buduća slična istraživanja u praćenju napretka.
Politička kultura i dijalog
Stvaranje, korišćenje i transformacija znanja i kulture znatno se menjaju. Građani, umetnici i potrošači su sve više nezavisni od industrije koja proizvodi i distribuira kulturne sadržaje, ali i od državne kontrole i budžetskog finansiranja; sada pojedinci iz različitih sfera sarađuju i zajedno donose odluke, što vodi ka razvoju novih modela kulturnog delovanja.
