U okviru proslave stogodišnjice rođenja nemačkog nobelovca Hajnriha Bela, beogradska kancelarija Fondacije „Hajnrih Bel“ u četvrtak, 21. decembra, u 18 časova, u Atrijumu Narodne biblioteke Srbije, organizuje tribinu i javnu diskusiju pod naslovom "100 godina Bela: promišljanje jednog nasleđa".
|
U okviru proslave stogodišnjice rođenja nemačkog nobelovca Hajnriha Bela (21. decembar 1917 – 16. jul 1985), beogradska kancelarija Fondacije „Hajnrih Bel“ u četvrtak, 21. decembra, u 18 časova, u Atrijumu Narodne biblioteke Srbije organizuje javnu diskusiju koja će se osvrnuti na Belov književni rad sagledan kroz prizmu njegovog angažmana i uloge u društvenim pokretima koji će dovesti do formiranja Fondacije koja nosi njegovo ime, kao i recepcije njegovog dela na području Jugoistočne Evrope. Skupu će prethoditi pozdravna reč Nj. E. gospodina Aksela Ditmana, ambasadora Savezne Republike Nemačke u Republici Srbiji. U diskusiji koja će uslediti, učestvovaće: dr Andreas Polterman, nekadašnji direktor Fondacije Hajnrih Bel u Beogradu, kao uvodničar: o Hajnrihu Belu, Fondaciji „Hajnrih Bel“ i liberalnoj demokratiji kao načinu života, i diskutanti - germanisti i stručnjaci na temu opusa Hajnriha Bela: prof. Arpad Bernat, profesor emeritus, Institut za germanistiku, Univerzitet u Segedinu, član Mađarske akademije nauka, prof. Boris Dudaš, profesor na Odsjeku za germanistiku Filozofskog fakulteta u Rijeci. Diskusiju će moderirati Maria Glišić, programska koordinatorka Fondacije „Hajnrih Bel“. Razgovor će biti vođen na nemačkom jeziku, uz obezbeđen simultani prevod na srpski.
Istom prilikom, Fondacija će predstaviti reizdanje Belovog romana „Gde si bio, Adame?“ na srpskohrvatskom jeziku.
Nemačka posleratna književnost nezamisliva je bez pisca Hajnriha Bela (1917–1985), koji je 1972. godine kao prvi Nemac, nakon 43 godine, nakon nacionalsocijalizma, Holokausta i Drugog svetskog rata, dobio Nobelovu nagradu za književnost. Bel je bio među prvim nemačkim piscima koji otvoreno i nedvosmisleno piše o onome o čemu celo društvo želi da ćuti. Njegovo pisanje, ali i društveno delovanje, uslovljeno je nemogućnošću da se ne bavi aktuelnim i akutnim društvenim pitanjima i pokušajem davanja odgovora na njih, što je smatrao svojim pozvanjem. Bel nikada nije propovednik koji svom čitaocu govori šta mu je činiti, on ga samo suočava s besmislom i tupošću sistema, i time ga poziva da se umeša, jer je to jedina mogućnost da se ostane realističan. Gde si bio, Adame? njegovo je prvo obimnije delo koje nosi žanrovsko obeležje romana i koje je probudilo značajnije interesovanje stručne javnosti. Povodom predstojeće stogodišnjice rođenja ovog nemačkog pisca i nobelovca, u znak sećanja na njegov široki literarni i društveni angažman, pripremili smo novo izdanje prevoda njegovog romana Gde si bio, Adame? na naš jezik. Ovo izdanje, kao zajednički poduhvat sarajevske i beogradske kancelarije Fondacije Hajnrih Bel, predstavlja naš doprinos očuvanju ideja koje je zastupao i za koje se borio, kao fondacije koja je izabrala njegovo ime za svoje jer delimo iste vrednosti. Istovremeno njime želimo da društva u kojima delujemo podsetimo na ovog velikog pisca i altruistu, i iznova ih za njega zainteresujemo. (Odlomci iz predgovora reizdanju romana „Gde si bio, Adame?“ na srpskohrvatskom jeziku)
|
